ماده 1: به استناد ماده 48 قانون كار مصوب
سال 1338 مجلسين شوراي ملي و سنا شخصيت‌هاي حقيقي يا حقوقي كه بخواهند
كارگاه جديدي احداث نمايند و يا كارگاه‌هاي موجود خود را توسعه دهند مكلف
اند قبل از شروع بكار برنامه و نقشه‌هاي ساختماني و طرحهاي مورد نظر را با
توجه به مقررات اين آيين‌نامه تهيه و براي تصويب به وزارت كار ارسال
دارند.شروع ساختمان محل‌هاي مورد نظر و همچنين بهره برداري از كارگاه‌هاي
مزبور منوط به اجازه كتبي وزارت كار خواهد بود.
فصل اول - كارگاه‌هاي صنعتي ساختمان
و محل كار
بخش اول - عوامل اطمينان
ماده 2:كليه ساختمان‌هاي دائمي و موقتي و
موسساتي كه مشمول مقررات قانون كار مي‌باشند بايد از نقطه نظر ساختماني
واجد استحكام كامل بوده و در محاسبه پايه و سقف و كفها رعايت نكات زير
بشود.
الف - تحمل فشار ناشي از حداكثر
بارها و اشياء ثابت و متحرك.
ب - تحمل فشار ناشي از ريزش برف
- باران - يخبندان - باد و طوفان.
ج - تحمل فشار ناشي از بارهاي
معلق. براي رسيدگي باين منظور بايستي خلاصه محاسبات فني ضميمه نقشه‌ها
تسليمي باشد.
ماده 3: اطاق‌ها و محل كار دائم بايد لااقل 3
متر از كف تا سقف ارتفاع داشته و فضاي آن بايد براي حداكثر اشخاصي كه
درآن محل‌كار مي‌كنند براي هرنفر12مترمكعب كمتر نباشد.
تبصره 1- در محاسبه متر مكعب فضا حجم اشغال شده بابت
اثاثيه و ماشين آلات و مواد و لوازم چيزي كسر نمي‌گردد.
تبصره 2- در ساختمان‌هايي كه ارتفاع هر طبقه از فضاي
كار از 4 متر متجاوز باشد براي محاسبه حجم لازم فقط تا ارتفاع 4 متر منظور و
محاسبه مي‌گردد.
ماده 4:در فضاي كارگاه نصب ماشين آلات و
يا قرار دادن اشياء و محصولات نبايد مزاحمتي براي عبور و مرور و يا كار
كارگران ايجاد نمايد.
ماده 5:دراطراف هريك ازدستگاه‌هاي ماشين يا
واحدهاي كار بايد فضاي كافي منظور داشت تا كارگران بتوانند به راحتي براي
انجام كارهاي عادي رفت و آمد نموده و درصورت لزوم اصلاحات و تعميرات و
نقل و انتقال مواد مصرفي يا توليدي را انجام دهند.
بخش 2 - كف سازي
ماده 6: كف اطاق‌ها و قسمت‌هايي كه محل عبور
كارگران بوده و يا براي حمل و نقل مواد تخصيص داده شده بايستي صاف و
هموار بوده و عاري از حفره و سوراخ - تراشه‌هاي چوب - برآمدگي ناشي از
پوشش بي تناسب مجاري - ميخ و پيچ و مهره و لوله، دريچه يا برآمدگي و
برجستگي و هر گونه موانعي باشد كه ممكن است موجب گير كردن و يا لغزيدن
اشخاص گردد.
ماده 7: كف اطاق‌ها و راهروها و پياده روها
نبايد در شرايط عادي هيچگونه لغزندگي داشته و يا از مصالحي ساخته و يا از
موادي اندود شده باشد كه در نتيجه رفت و آمد ايجاد ناراحتي و گرد خاك و
ساييدگي و در نتيجه لغزيدگي ايجاد شود.
ماده 8: در محل كار و مكانهايي كه دستگاه‌هاي
متعددي قرار دارد بايستي به‌وسيله خط كشي با رنگ مشخص در دو طرف راه اصلي
و راه‌هاي فرعي را مشخص نموده و حتي محل قرار دادن مواد خام و مواد توليدي
به‌وسيله اين خطوط معين گردد تا محل‌هاي رفت و آمد، حمل‌ونقل موادهمچنين
جهت‌حركت اصلي با علامت‌گذاري روي زمين معلوم و روشن باشد.
ماده 9: كف كارگاه‌ها بايستي قابل شستشو بوده
و در مواردي كه نوع كار موجب ريخته شدن آب در كف گردد بايستي شيب كافي
داشته باشد كه آبها را به سمت مجاري فاضلاب هدايت نمايد.
بخش 3- نرده‌ها
ماده10: پلكان‌ها و اطراف محلورود و
خروجآسانسور و نقاطمشابه كهلغزندگي آنها موجب مخاطرات بيشتري نسبت به
ساير جاها خواهد بود بايد از مصالح غير لغزنده ساخته شود.
ماده 11: در نقاطي كه از نردبان استفاده مي‌شود
انتهاي فوقاني آن در هر قسمت كه قرار گيرد بايد به‌وسيله نرده‌هاي متحرك
حفاظت شود.
ماده 12: در هر طبقه از ساختمان پرتگاههاي راه
پله‌ها در هر طرفي كه غير مسدود باشد به استثناي قسمت ورود به پلكان بايد
به‌وسيله نرده‌هاي دائمي كاملاً محفوظ گردد. مدخل پلكانهايي كه كمتر مورد
نظر رفت‌وآمد هستند بايد‌به‌وسيله نرده‌هاي متحرك مسدود شوند.
ماده13: دريچه‌ها و مدخلهايي كه دركف كارگاه
بازمي‌شوند بايد بهوسايل زيرمحفوظ شوند.
الف - نرده‌هاي متحرك كه فقط دو
طرف آن آستانه داشته باشد.
ب - نرده‌هاي دائمي كه تمام اطراف
باز آن داراي آستانه باشد.
پ - دريچه‌هاي لولادار به همان
كيفيت كه در مورد مدخل پلكان‌هاي فرعي در ماده 12 ذكر شد.
ماده 14: مدخلهاي فردي (مانند حوضچه‌ها و آدم
روها) بايستي به‌وسيله دريچه‌هاي بدون لولا كه استحكام كافي دارند پوشش
شده دستگيره آنها بدون برآمدگي باشد.
ماده 15: در مواقعي كه پوشش‌هاي مندرج در
ماده 13 بر حسب ضرورت براي مدت كوتاهي در جاي خود قرار نگرفته باشد بايستي
كليه اين مدخلها به‌وسيله اشخاص تحت مراقبت قرار گرفته و يا اينكه به‌وسيله
نرده‌هاي قابل حمل يا دستي - و در شب به‌وسيله نصب چراغ خطر كه موقتاً در
اطراف حوضچه قرار خواهند گرفت محفوظ شوند.
ماده 16:حفره‌هايي كه دركف قرار دارند و
بواسطه وجود ماشين آلات ثابت يا تجهيزات يا ديوار احتمال قدم گذاردن
اتفاقي و ناگهاني اشخاص بآنها نمي‌رود بايستي به‌وسيله پوشش‌هايي كه فقط
اطراف آنها از 5/2 سانتيمتر بيشتردرزنداشته باشد حفاظت شود.
ماده 17:كليه دهانه‌هاي قائم به بلندي كمتر
از يك متر از سطح محل كار كه ارتفاع آنها حداقل75سانتيمتر و عرضشان45سانتيمتر
بوده و پرتگاه آنها بيش از2متر عمق داشته باشد بايستي بطور مطمئن به‌وسيله
نرده‌هاي ثابت يا متحرك يا دريچه مسدود و محافظت شوند.
ماده 18:اقسام مختلف دهانه‌هاي قائم به هر
عرض كه باشد و دو متر يا بيشتر از طرف خارج پرتگاه داشته باشد بايد به‌وسيله
نرده‌هاي آستانه دار يا شبكه فلزي كه چشمه‌هاي آن از 5/2 سانتيمتر بيشتر
نبوده و تا 50 كيلوگرم فشار افقي را تحمل نمايد محفوظ شوند.
ماده 19: كليه نرده‌ها بايستي از چوب، لوله
آهن‌هاي پروفيل يا مصالح ديگري كه استحكام كافي داشته باشد ساخته شود.
ماده 20: ارتفاع نرده‌ها بايد لااقل 90
سانتيمتر از كف باشد.
ماده 21: نرده‌ها بايد در فواصل حداكثر 2 متر
داراي پايه و كلافهاي عمودي و افقي بوده و پس از تكميل ميله فوقاني آن
تحمل لااقل 100 كيلوگرم فشار را در هر جهت داشته باشد.
ماده 22: براي اينكه نرده‌هاي مورد بحث از
نقطه نظر ساختماني واجد شرايط مذكور در ماده فوق باشند بايد با خصوصيات ذيل
مطابقت كنند.
الف - نرده‌هاي چوبي - لبه‌هاي
فوقاني و پايه‌ها به ضخامت حداقل 5*7 سانتيمتر و كلافهاي فاصل وسطي به
ابعاد 5*5 سانتيمتر يا 10*5/2 سانتيمتر كليه قطعات متشكله نرده بايد عموماً
صاف و هموار و عاري از گره‌هاي بزرگ و تراشه و شكستگي و ترك يا ميخ و
امثال آن باشد.
ب - نرده‌هاي لوله‌اي - لبه‌هاي
فوقاني و پايه‌ها از لوله فلزي شماره 4 و لوله‌هاي فاصل يا وسطي حداقل
شماره 5/2 باشند.
ج - نرده‌هاي پروفيله - قسمت‌هاي
نبشي لااقل به اندازه 40*40 ميليمتر و كلافهاي فاصل از نبشي 3×30×30 ميليمتر
باشند.
ماده 23: نرده‌ها بايد عموماً از مصالح سالم و
بدون عيب ساخته شده و قسمت‌هاي تيز و برنده در آنها وجود نداشته باشد.
ماده 24: آستانه كليه نرده‌هاي پلكان‌ها بايد
لااقل 5/1 سانتيمتر ارتفاع و 5/2 سانتيمتر ضخامت داشته و از آهن - فولاد - يا
مصالح ساختماني با دوام ديگر ساخته شوند.
ماده 25: آستانه را بايد بطور مستحكم در جاي
خود به فاصله‌اي در حدود 5 ميليمتر از كف استوار ساخت.
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
